• Şiir
• 20.2.2018 14:26:03
• 0 Yorum
• 744

Değerli şiirseverler, size önce şiiri tanımlayayım.Biz hep şiir deyince, insanların duygu ve düşüncelerini belli kalıplar dahilinde ve coşkulu bir dille anlattığı yazılar olarak düşündük,oysaki şiir bundanda öteydi biz farkına varamadık...
Şiirin şiir olabilmesi için herşeyden önce okuyucusuna şarkı söylemeli,ses uyumu yani ahenk olmalıdır. Okuyanın kendinden geçirmeli, adeta bir musiki gibi çınlamalıdır. Okuyanın tüm duygularını harakete geçirerek dans ettirmeli.

Hemen her konuda şiir yazılabilir. Zaten anlattığı konulara göre şiirleri farklı gruplarda ele almak mümkün olabiliyor. Örneğin aşk, sevgi, duygusallık gibi konuları ele alan şiirlere lirik şiir diyoruz; yahut kahramanlık konularını anlatan şiirlere epik şiir ismini verebiliyor. Kısacası şiirde ele alınan konuya göre farklı isimlerle anıyoruz. Şiirin bir de ölçülü ve serbest şiir sınıflamaları var. Ölçülü şiirde, dize sonlarında kafiye ve redif dediğimiz ses benzerlikleri oluyor ve her mısranın hece sayısı eşit oluyor. Serbest şiirde öyle bir kısıtlama yok. Bir anlamda serbest şiiri, düz yazıya benzetebiliriz.Birçok yazar şiiri hep farklı dilde tanımlamış.Kimisi musikiye bir lisan demiş kimisi kelimelerle güzel şekiller kurma sanatı demiş.Ben şiirin akıldışı olduğuna katılıyorum, artık bunun karşısında şaşkınlık duymayanlar, şiiri gerçekten duyabilirler mi ? İnsanoğlunun en büyük yaratılarından biri olan bu akılalmazlık bilgi
nesnesine dönüşmekle kendi kendisini yitirebilir mi? Değişik yönlerden beni inandırmaya çalıştıkları şey, hiç kuşkusuz bu olsa gerek. İnsana ait tüm nesneler gibi, şiirin de eskidiği ve yaşayan her varlık
gibi kendi kendisini yenilediği gün gibi ortadayken, kim bilir, hangi ebedi şiir adına yapıyorlar bunu?Şiir durgun bir hal aldığında, bir bilgi nesnesine dönüştüğü kuşkulandırmaz insanı...

Şunu unutmayınız,şiir aslında insanlığı varolmayı anlatır bize...Kağıtlara döktüğümüz tüm kelimeler siirin kendisini özetler...